Спектакль Дзюймовачка

ДЗЮЙМОВАЧКА

Чароўная гісторыя на дзве дзеі 0+

Ханс Крысціян Андэрсен

П’еса Юрыя Шчуцкага паводле аднайменнай казкі

Рэжысёр-пастаноўшчык: Уладзімір САВІЦКІ

Мастак-пастаноўшчык: Ларыса РУЛЁВА

Кампазітар: Рыгор УЛАСЮК

Харэограф: Яфім ФАДЗЕЕЎ

Пераклад: Жаны ЛАШКЕВІЧ

Вершы: Янкі ЛАЙКОВА

Шаноўныя дзеці!

Вы ўжо ведаеце столькі казак і чароўных гісторый, што вас і не здзівіш. Але ў тэатры іх не толькі расказваюць. Іх паказваюць, таму кожная знаёмая казка выглядае крыху незнаёмай. Усё залежыць ад Чараўніцы, якая ўзялася за справу. Наша тэатральная Чараўніца – добрая і спагадлівая, але патрабавальная і строгая. Вы гэта адразу заўважыце. Пра Дзюймовачку яна пачула ад сваёй бабулі, а тая ведала самога Ханса Крысціяна Андэрсена,  казачніка, з якім размаўлялі расліны, жывёлы і птушкі. Аднойчы казачнік гасцяваў у доме, дзе пад страхой гнездзілася Ластаўка і ціліўкала птушанятам пра асабістае знаёмства з Дзюймовачкай. Казачнік распытаў птушку, пераказаў расповед знаёмым дзецям, а потым яшчэ і запісаў, каб такая файная гісторыя не забылася. 

Шаноўныя дарослыя!

Ханс Крысціян Андэрсен захапляўся тэатрам з малых гадоў. Скрыню з лялькамі-марыянеткамі яму змайстраваў бацька, а Ханс Крысціян шыў лялькам сукні і пісаў для іх п’есы. У 14 гадоў ён выправіўся ў Капенгаген “каб зрабіцца знакамітым”, і пачаў менавіта з тэатра – навучаўся вакалу і ў дробных ролях выходзіў на сцэну спяваць і дэкламаваць, а потым – таньчыць. “Троль – спадар Андэрсен”,  –  было пазначана ў афішы да аднаго з балетаў…

Тэатр і людзі тэатра адыгралі свае адметныя ролі ў тым, што пісьменнік і драматург Андэрсен ператварыўся ў выбітнага казачніка, які не адзін раз паўтарыў сваім сучаснікам:  “Я буду слугаваць мастацтву, толькі для гэтага я і жыву". Таму і не дзіўна, што тэатр і людзі тэатра захоплены ягонымі казкамі: “Снежнай каралевай”, “Брыдкім качанём”, “Крэсівам”, “Алавяным жаўнерчыкам”, “Пастушкай і камінарам”, “Русалачкай”… І, вядома, “Дзюймовачкай”.  Гісторыяй пра матчыну любоў, якая вядзе па жыцці, бароніць і ратуе дзіця; гісторыяй пра дабрыню, якая спакваля, але моцна авалодвае сэрцамі.

“Дзюймовачка” зазнала шмат пастановак у тэатрах лялечных і драматычных, а таксама пераказаў у мультыплікацыі і анімэ. Адны пераказы блізкія да Ханса Крысціяна Андэрсена, у  іншых цяжка пазнаць першакрыніцу – казку, вядомую з маленства ці не кожнаму еўрапейцу. “Дзюймовачка” абуджае і жывіць фантазію таго, хто намагаецца яе ўвасобіць для іншых, бо спалучае чароўнае і рэальнае, цудоўнае і шараговае, – дарэчы, як і ўсё тое, пра што пісаў Андэрсен.

Спектакль доўжыцца 1 гадзіну 30 хвілін

Прэм’ера адбылася 22 кастрычніка 2016 года

ДЮЙМОВАЧКА

Волшебная история на два действия 0+

Ханс Кристиан Андерсен

Пьеса Юрия Щутского по однойменной сказке

Режиссер-постановщик: Владимир Савицкий

Художник-постановщик: Лариса Рулева

Композитор: Григорий Власюк

Хореограф: Ефим Фадеев

Перевод: Жанны Лашкевич

Стихи: Янки ЛАЙКОВА

Уважаемые дети!

Вы уже знаете столько сказок и волшебных историй, что вас и не удивишь. Но в театре их не только рассказывают. Их показывают, поэтому каждая знакомая сказка выглядит немного незнакомой. Все зависит от волшебницы, которая взялась за дело. Наша театральная волшебница – добрая и отзывчивая, но требовательная и строгая. Вы это сразу заметите. Про Дюймовочку она услышала от своей бабушки, а та знала самого Ханса Кристиана Андерсена, сказочника, с которым разговаривали растения, животные и птицы. Однажды сказочник гостил в доме, где под крышей гнездилась Ласточка и пела птенцам о личном знакомстве с Дюймовочкой. Сказочник расспросил птицу, пересказал рассказ знакомым детям, а потом еще и записал, чтобы такая хорошая история не забылась.

Уважаемые взрослые!

Ханс Кристиан Андерсен увлекался театром с малых лет. Ящик с куклами-марионетками ему смастерил отец, а Ханс Кристиан шил куклам платья и писал для них пьесы. В 14 лет он отправился в Копенгаген “чтобы стать знаменитым”, и начал именно с театра – обучался вокалу и в мелких ролях выходил на сцену петь и декламировать, а потом – танцевать. “Тролль – господин Андерсен”, - было указано в афише к одному из балетов…

Театр и люди театра сыграли свои отличительные роли в том, что писатель и драматург Андерсен превратился в выдающегося сказочника, который не один раз повторил своим современникам: “Я буду служить искусству, только для этого я и живу”. Поэтому не удивительно, что театр и люди театра увлечены его сказками: “Снежной королевой“, ”Гадким утенком“, ”Огнивом“, ”Оловянный солдатик“, ”Пастушкой и трубочистом“, ”Русалочкой“... и, конечно, ”Дюймовочкой”.  Историей о материнской любви, которая ведет по жизни, защищает и спасает ребенка; историей о доброте, которая исподволь, но сильно овладевает сердцами.

“Дюймовочка” была поставлена во многих кукольных и драматических театрах, а также была пересказана в мультипликации и аниме. Одни пересказы близки к Хансу Кристиану Андерсену, в других трудно узнать первоисточник – сказку, известную с младенчества или не каждому европейцу. “Дюймовочка” пробуждает и живит фантазию того, кто старается ее воплотить для других, ведь сочетает волшебное и реальное, чудесное и рядовое, – кстати, как и все то, о чем писал Андерсен.

Спектакль длится 1 час 30 минут с антрактом

Премьера 22 октября 2016 года

THUMBELINA

Category of the audience: 0+

Performance in Belarusian language

Duration – 1 hour 30 minutes

Director: Vladimir Savitsky

Theatre designer: Larisa Ruleva

Music: Grigory Vlasyuk

Ballet master: Efim Fadeev

Translation: Zhanna Lashkevich

Lyrics: Yankee LAIKOVA

The fairy tale in two actions with an interval.

Hans Christian Andersen

Theatres not only tell but also show fairy-tales and magic stories. This is the reason why even a very familiar fairy-tail may seem unknown to you. Everything depends on the Sorceress gets down to work. Our Sorceress is very kind and warm-hearted but very strict at the same time. You will notice it! She heard the story about the Thumbelina from her granny, which knew the very Hans Christian Andersen. He was a storyteller who could speak to flowers, animals and birds. Ones the storyteller was a guest in the house where a swallow lived in the nest under the roof. The swallow often twittered about the Thumbelina to her children. The storyteller questioned the bird about her, re-told the story to the children he knew and wrote it for such a marvelous tail not to be forgotten.